Çiçek deyince ilk onun adı gelir akla. Rengiyle, kokusuyla mest eder herkesi. Bahçelerin baş tacıdır o. Albenili ve mis gibi...
Her bahçıvan hayatında en az bir kez gül dikmek ister. Köyde,
kasabada ya da şehirde; tüm bahçelerde bir gül vardır. Kesme çiçek
olarak daima baş tacıdır o. Kalbe giden yoldur kimi zaman... Şimdi bu
albenili bitkiyi yakından tanımaya ne dersiniz? Tüm bitkiler gibi güller
de doğal ortamlarda yetişmiştir. Sayıları giderek azalsa da, bu durum
günümüzde de devam ediyor. Zamanla gül yetiştiriciliği öylesine popüler
bir hale geldi ki günümüzde yetiştirme güllerin sayısı doğal gülleri kat
be kat aştı. Botanik literatüründe doğal güller sayıca 150 adet
dolaylarında belirtiliyor. Ancak meraklı yetiştiriciler sayesinde
sayılarının günümüzde yaklaşık 5 bine eriştiğinden söz ediliyor. Bu sayı
burada da durmayacak; gül bitkisi, biçim, renk ve estetik bir yana,
dayanıklılık bakımından da üreticiyi çekmeye devam ediyor. Bunun yanı
sıra, yeni bir gül yaratıp ona kendi ya da ünlü bir kişinin adını
vermenin üreticiler arasında bir saygınlığı da var; Rosa Maria Callas
gibi... Gül ayrıca, kesme çiçek olarak çiçeklerin kraliçesi olma
yarışını da henüz kimseye kaptırmış değil. Gelin şimdi güllerin tarihine
doğru bir yolculuğa çıkalım.
Herkesin Gözdesi
Doğal gül, bir kuzey yarı küre bitkisidir. Yunan mitolojisinden Mısır
medeniyetine dek pek çok yazıda adı geçer. En eski ve dayanıklı gül
türü Damas gülü Rosa damascena olarak tanımlanmış. Bu gül, ülkemizde
Isparta Gülü adıyla biliniyor. Kökeni ise adından da anlaşılacağı gibi
Suriye. Bir başka örnek daha verelim... Kokulu gül Rosa odorata binlerce
yıl önce Çin’de yetiştirilmiş. Tüm bitkiler gibi gül de keşiflerle
başlayan yeni çağın meraklı botanikçileri sayesinde Avrupa kıtasına
ulaşmış ve laleyi aşan bir meraka neden olmuş. Bunda hemen her mevsime
uzanan dayanıklılık ve yediveren cinsleri başta olmak üzere cömert
çiçeklenmesinin de payı büyük. 19. yüzyıl, özellikle Avrupa’da gül
melezlerinin başlangıcı olarak kabul edilir. Merak öyle ileri boyutlara
ulaşır ki, İngiltere ve Fransa’da özel gün bahçeleri ve gül
yetiştiriciliği yarışları yapılmaya başlanır. Günümüzde de her sene
onlarca gül yetiştiriciliği yarışları düzenleniyor.
Nasıl Bir Çiçektir?
Gül, dikenli bir dal üzerinde çiçek açan, yer örtücü niteliği
olanından 20-40 santimetreden 5-6 metreye kadar uzayabilen, sarmaşık bir
bitkidir. Cinslerine göre mayıs-ekim arasında ya da yediverense ardı
ardına çiçek verir. Nostalji sözcüğünün örtüştüğü bitkilerdir eski
güller. Kokulu olmaları en büyük özellikleridir. Çok bakım
gerektirmeyen, dayanıklı çalılardır. Başta pembe olmak üzere yalın
renklerde olup, çiçek biçimleri yuvarlak dolgun biçimdedir.
Melez Güzeller
En ünlü ve sayıca çok olan, Thé melezleridir. “Bu isim de nereden
çıktı?” derseniz... ‘Thé’ Fransızca ‘çay’ demektir. Bu güller Çin’de çay
yaprakları sepetlerinde taşınırmış. Yapraklar onlara özel bir koku
verirmiş. Güzelliklerine göre dayanıksız olan bu güller zamanla
tükenmiş. Ama Thé gülleriyle sarmaşık güllerin karışımı olan çok
dayanıklı bir melez gül, bu adı almış ve günümüze ulaşan sayısız meleze
anaçlık yapmış.
Dikim İşlemleri
Toprağı geçirgen, hafif killi olmalıdır; kireç fazlalığı yapraklarda
sararma yapar. En iyi ve pratik yöntem, derin bir çukur açıp içine su
doldurmaktır. Su 2-4 saat içinde boşalmıyorsa drenaj kötü demektir. Bu
da bitkinin kökünü çürütür. Dikime başlarken köklerin su çekmesi için
fideyi su dolu bir kovada 15 dakika tutun. Olanak varsa suya biraz
beklemiş inek gübresi ekleyin. Çukurun en altına iri mıcır ya da
ufalanmış taşlar döşeyin. İyi cins bahçe toprağını dere kumu ve
kompostla karıştırın. Kompost bulunamıyorsa orman gübresi de olabilir.
Fide yerleştikten sonra aynı malzemeyle çukuru doldurun ve açılan havuza
bol bol su yedirin. Çıplak kök dikimlerine de aynı işlemi uygulayın.
Özellikle suda bekletme önerilir, unutmayın.
Çalı Türleri
En çok ünlü İngiliz bahçelerinde rastlanır. Doğal yapıları ve sık
dikenleri nedeniyle çit bitkisi görevi de görür. Boyları 2-3 metreyi
bulabilir. En bilinen türü dayanıklı gül Rosa rugosa ve English
rose’dur.
Sarmaşık Gülleri
Boyları 2-10 metreyi bulur. Dalları esnektir ve destek ister.
Kimileri yediverendir. Doğal olanları mayıs-haziranda çok bol çiçek
verir. İlkbahar başı yapılacak bir budamayla hem gül verimi artar hem de
bitki denetim altına alınır. İri çiçekliden minik çiçekli olanına, tek
mevsim çiçek açanından yediverenine kadar, zengin çeşitlilik sergiler.
Seçerken Dikkat!
Bitkinin birkaç senelik olmasına, yapraklarının parlak, gövdesinin
sağlam olmasına ve kök yapısının gelişmiş olmasına dikkat edin. Aynı
sene içinde yapılan çeliklerin yerlerine alışıp gül vermesi birkaç
seneyi bulur. Bu nedenle bitkiyi güvendiğiniz bir üreticiden alın. Son
yıllarda bazı firmalar ithal çıplak köklü bitkiler satıyor. Bunları
alırken dalların tazeliğine, köklerin canlılığına, boğumlarda tomurcuk
başlangıcına çok dikkat edin. Birkaç yıldır Çin gülleri ithal ediliyor.
Ambalajdaki fotoğraflar çok albenili, fiyat çok uygun ama dikkat
edilmeli! Kişisel önerim, bulunduğunuz bölge üreticisinin gülünü satın
almanız. Çünkü ülke içinde bile hava koşulları sıkıntı yaratabilir.
Kaynak: EvBahçe Dergisi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar..